o homem não é feito de barro, mas de areias movediças;
é por isso que ele teima em se afundar e arrastar consigo aos que tem ao seu lado
30 maio 2009
19 maio 2009
18 maio 2009
areia sonora 2.1
quando tu escutes isto eu já não hei estar aqui.
depois de tanto silêncio, qualquer coisa que diga vá parecer um berro em comparação.
às vezes suspeito que o tempo é ao espaço o que a energia é à materia.
uma decisão tipo arroutada é levar as bridas da vida, e isso é bom.
e mais leitura de: en territorio inimigo, colhido do livro plan de fuga, de alberto lema (estaleiro editora).
música: chapi chapo & les petites musiques de pluie. bourgeon tardif (background); thiaz itch. the gardener's lament.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)